Op 5 mei begon om precies 19.00 uur de indrukwekkende afsluiting van het jaar van de 80-jarige bevrijding met een concert door maar liefst zes Madese muziekgroepen, aangevuld met een aantal solisten. De sfeer was warm en gemoedelijk, de klanken helder, de voordrachten duidelijk, en het publiek was massaal aanwezig om dit alles mee te beleven.
Door Kitty Lokate
Niels van Meggelen heette iedereen als gastheer van harte welkom, waarna burgemeester Boy Scholtze het woord kreeg. De burgemeester was die nacht aanwezig geweest bij het aansteken van het vuur in Wageningen, dat door lokale brandweermannen lopend naar Made zou worden gebracht. Hij was onder de indruk geraakt van het door acteur Hans Dagelet geschreven gedicht 'Ik heb geen oorlog meegemaakt'. Hans is geboren op 9 mei 1945.
De burgemeester merkte op dat slechts 5% van de huidige Nederlanders de Tweede Wereldoorlog en dus ook de bevrijding heeft meegemaakt. Slechts een fractie hiervan heeft hier nog bewuste herinneringen aan; de rest was toen nog erg jong.
Hij uitte zijn zorgen over het feit dat vrijheid in deze tijd niet meer vanzelfsprekend is. Hij spreekt regelmatig mensen die wél een oorlog hebben meegemaakt en weten wat het is om niet in vrijheid te leven. Hij denkt daarbij aan nieuwe Nederlanders die vanwege oorlog hun thuisland hebben moeten verlaten. Muziek is, volgens hem, een symbool van vrijheid. Hij sprak de hoop uit dat we op deze avond geïnspireerd raken door de klanken van de muziek, zodat we ook over een hele lange tijd nog kunnen zeggen: 'Ik ben van na de oorlog, want ik heb geen oorlog meegemaakt.'
Poporkest Hercules had de eer het concert te openen. Voor hen betekent vrijheid: doen wat je graag doet; en daar hoort muziek spelen bij. De akoestiek in de Bernarduszaal was aangenaam, en Imagine, dat de laatste jaren vaak met Kerst wordt gespeeld, kwam ook in deze context prima tot zijn recht.
Bo Peterse en Sanne Blom, twee leerlingen van basisschool Den Duin, brachten ieder dapper hun zelfgeschreven gedicht over de vrijheid. De eenvoud en eerlijkheid van de teksten raakten het publiek.
Het 50+ Regio Orkest vroeg zich af in wat voor wereld hun kinderen en kleinkinderen zullen opgroeien. De subtiel uitgevoerde Moonlight Serenade bood ruimte aan afzonderlijke instrumentgroepen. Het publiek mocht meezingen met de Medley ’45, en dat ging onder leiding van Joop van de Sande uitstekend. Ook bij Land of Hope and Glory, gezongen door soliste Esther van Rooij, werd, zelfs in het Engels, uit volle borst meegezongen.
Het koor De Tempeliers had een extra uitdaging, want Chris Bakker vervulde niet alleen de rol van dirigent, maar ook die van pianist en gitarist. Dit ging hem bijzonder goed af. De Tempeliers is een flink koor, dat uit het hoofd een aantal pittige arrangementen zong. Pastorale van Ramses Shaffy en Liesbeth List werd met zichtbaar plezier en veel overtuiging uitgevoerd.
Het Mades Mannenkoor staat onder leiding van Niels Loose altijd garant voor stabiliteit. Hoewel het koor de laatste jaren in ledental is teruggelopen, blijft het indrukwekkend met veel aandacht voor dynamiek. Of het nu een lied uit een musical betreft of een soldatenmars: het klinkt professioneel. Het prachtige pianospel van Renée van Assche vormde een mooie ondersteuning.
Het vierstemmige vrouwenkoor Amor Musea klonk als een klok en bleek zelfs de Poolse taal te beheersen. Dit kwam tot uiting bij het lied Czarna Madonna. Samen met het Mades Mannenkoor, waarmee de beschikbare ruimte bijna te klein werd, ontstond er een geweldig gemengd koor. Hier bleek nog eens dat het geheel vaak groter is dan de som der delen. Ze brachten een indrukwekkende uitvoering van We’ll Meet Again.
Het hoogtepunt van de avond was voor velen The Hymn of the Fallen, gespeeld door Harmonie St. Caecilia onder leiding van Erik Rozendom en gezongen door het Mades Mannenkoor en Amor Musea. Zij hadden een uitdagende taak: hun zang bestond uitsluitend uit de klanken 'O' en 'A'; voor een koor veel moeilijker aan te leren dan een melodie met tekst. Het resultaat was verbluffend: de stemmen mengden zich volledig met de klanken van de instrumenten en het was muisstil in het publiek.
Na het Poolse volkslied en het Wilhelmus kwam het concert ten einde. Vele mensen werden bedankt, onder wie de medewerkers van Omroep Drimmelen, die in goede samenwerking met de SLOG uit Geertruidenberg het hele concert konden streamen. Ook Joop van de Sande viel veel eer ten deel. Hij was initiatiefnemer en kartrekker van de vele ideeën die hij voor deze avond had ingebracht.
Niels van Meggelen sloot de avond toepasselijk af met de wens dat we mogen leven in vrijheid... in alle betekenissen van het woord.