Een dagje naar De Efteling, het is ons jaarlijkse familie-uitje. Een dagje De Efteling met de familie Marcelissen, dat is echter geen gewoon uitstapje. Wij zoeken allereerst de drukste dag van het jaar uit - de zondagen in de zomervakantie zijn wat dat betreft ideale momenten - zodat er bij iedere attractie een rij staat van minimaal anderhalf uur. Daar kicken wij op. En vervolgens gaan wij dan niet in die rij staan, want dat duurt ons uiteraard veel te lang. Naar rijen kijken, dat is iets waar we altijd naar uitkijken.
Wij van de familie Marcelissen hebben een hekel aan rijen. Dus ook aan files. De Marcelissen-karavaan rijdt dan ook altijd binnendoor van Raamsdonksveer naar Kaatsheuvel. En als ik zeg binnendoor, dan bedoel ik ook echt binnendoor. Als je door eenrichtingsstraatjes rijdt met twintig drempels, neem dan maar van mij aan, dan heb je dus écht een grote afkeer voor files. Wij vinden het daarentegen weer wel fantastisch om die file op de A59 vanuit de 45 meter hoge Pagode te bekijken.
Eenmaal op het pretpark zoeken wij de hele dag naar de attracties waar je het minst lang in de rij hoeft te staan. Dat blijkt vaak het toilet nabij de Python te zijn. Er is daar vrijwel nooit wat te doen. Sommigen van ons gaan dan een keer of tien achter elkaar naar het toilet. Ondertussen genieten wij dan van de mensen die een uur staan te wachten bij De Vliegende Hollander. Daar kunnen wij Marcelissens hartelijk om lachen.
Wij van de familie Marcelissen gaan bijvoorbeeld met z’n allen naar de wachtende rij mensen bij De Baron staan kijken en vervolgens iedereen keihard uitgelachen. Daar zul je niemand van Marcelissen tussen zien staan. Wij durven sowieso al niet in De Baron. Dat gaat ons allemaal te hard. Mijn oudste twee neefjes hebben een paar minuutjes in de rij gestaan bij Droomvlucht. Ze kwamen lijkwit weer terug bij de Marcelissen-groep. Zelfs gewoon in de rij staan, vonden ze al veel te snel gaan.
Waar wij ons ondertussen dan mee bezighouden? Met gekke namen verzinnen voor alle attracties waar we niet in zijn geweest. Zo gaan we onder andere niet in Villa John Travolta, Panda Drol, De Vliegende Holleeder, Joran & De Draak, Piranha Maij-Weggen, Monsieur Rob van Daal, Vogelpoep en Ravenstein. Met zulke verhalen kun je thuis komen. Om de allerkleinste telg tevreden te houden, zijn we met tegenzin door het Sprookjesbos gewandeld. Niet iedere Marcelissen is namelijk al gewend aan het onverschillige gedrag. In Het Sprookjesbos bezoeken we vervolgens John de Wolf en de zeven geitjes, Gordelroosje, de Snollenkoning, de nieuwe kleren van Jan Keizer, het meisje met de Swaffelstokjes, Hans en Mietje en Tepelstreeltje. Op het Anton-Pik-plein mag ze dan nog op de foto met Gers Pardoes.
De familie Marcelissen vermaakt zich altijd kostelijk in De Efteling. We rijden altijd om 14.30 uur naar huis gereden, om de drukte voor te zijn. Eenmaal thuis luisteren we dan op de radio hoe lang de files zijn rondom Kaatsheuvel. Heerlijk.