Made – De buurtbewoners uit het tweede deel van de Rozenbloemstraat blijken echte feestgenen te bezitten. Dat bleek zaterdag bij de viering van het tachtigjarig bestaan van buurtvereniging ’t Kruispunt. Dat is volgens de boeken een zogenaamd ‘eiken’ jubileum. Maar al die jonge twijgen in de feestzaal zagen er zaterdag nog niet als eiken uit. Wellicht wel op de vroege zondagmorgen na het feest!
Door Michiel Peeters
Corné Martens, Jenny Pals-Roelands, André van Stokkom, Adrie Hendriks en Natascha van der Locht vormen het bestuur van de vitale tachtiger. Met een ‘walking dinner’ vierde ’t Kruispunt haar verjaardag. Een gepast cadeau waar je wat aan hebt, vond het bestuur. En om het tachtigjarig jubileum helemaal af te maken had ’t Kruispunt ook maar een extra uurtje ‘slaap’ geregeld zodat de zondagochtend een uurtje langer zou duren.
De tachtigjarige houdt het vol met een aantal activiteiten. Ieder jaar staan er een viertal activiteiten op de agenda: een fietsdag, een spelletjesdag, een avondwandeling met snacks en een jeu-de-boulesdag. Dat zijn volgens woordvoerder Van Stokkom activiteiten die de vergrijsde buurt nog steeds bij elkaar houdt.
De buurt bestaat uit het gedeelte van de Rozenbloemstraat vanaf het kruispunt met de Hofstedestraat tot het kruispunt met de Prinsenpolderstraat en de Van Campenhoutstraat van voor tot achter. “Een naam voor de buurtvereniging was dus zo gevonden,” lacht André van Stokkom. Lian Staal is het langst lid van de oude buurtvereniging.
De mooiste herinnering aan al die jaren buurtvereniging heeft het bestuurslid niet alleen aan jeu de boules, maar vooral aan een voorval bij het 75-jarig bestaan. Lachend vertelt hij: “We hadden een fietstocht en moesten omrijden voor een hoop verse paardenvijgen van een buurtbewoner, een paardenliefhebber.
’s Avonds bij de spelletjesafsluiting was de prijsuitreiking en een tombola. Had stiekem gezien welk nummer de paardenvijgbewoner had, nummer 85. Toen alle prijzen waren uitgedeeld, kwam ik nog met een taartdoos als hoofdprijs en laat die toevallig vallen op 85. Een taartdoos met een warme paardenvijg.” En het bleef nog lang gezellig bij de eiken jubilaris.